هرسال با شروع محرم دلم به اضطراب میوفته با کاروانی که انگار هنوز در راهند. ظهر عاشورا دلم آشوب میشه و عصرش...و این تازه اول ماجراست...هی مسیرُ مرور می کنم و هی آرزو می کنم کاش زودتر برسه به صبح ظهور...برسه به دست منتقم
+ نومید مشو! که تو را نیز عاشورایی است و کربلایی
لذت در آوردن لباسای زمستونی از بقچه ها...
+ سکوت و بلندی شبای پاییزی رو دوست دارم. درحالیکه از سرما تو خودت مچاله شدی و هنوز مطمئن نیستی باید بخاری رو از انباری در بیاری یا نه، تو ژاکتت گم شدی و فنجون گرم چای تو مزه مزه می کنی و...کتاب میخونی و کتاب...
مثلا امروز صبح زود پا میشدم قرمه سبزی می پختم، سالاد شیرازیم درست می کردم یه کمم نعنا بهش اضافه می کردم با ترشی سیر و...بعد می گفتم امروز بریم نهارمونو بیرون بخوریم؟ بعد میزدیم به جاده...کنار رودخونه آتیش روشن می کردیم...بعد تو حرف میزدی من نگات میکردم تو سکوت میکردی من نگات میکردم...تو...
+راستی آیا جایی خبری هست هنوز؟
که هروقت راهو گم کردی بگی
إِنَّ مَعِیَ رَبِّی سَیَهْدِینِ*
و اونوقت بشینی یه گوشه و نگاه کنی که خدا دریاهارو برات میشکافه
* شعرا/62
یکی از بدترین حس های دنیا اینه که بقیه فکر می کنند چه آدم خوبی هستی!
+ ستّار العیوب
دیدین اینایی که دارن راه میرن یهو با خودشون لبخند میزنن؟
هیچی دیگه میخواستم بگم دیدین؟:-)
قدرشونو بدونین!
عقل چیز خوبیه، اما چند روزه بدجور ازش متنفر شدم!
لذت عاشق شدن به روش لوییزا کلارک!
+ درگیر حل شدن لوییزا در شخصیت ویل هستم.
++ خدایا نذار دل کسی برای اونی که نباید تنگ بشه، تنگ بشه
+++ دم اونایی که زی زی رو گذاشتن تو rss شون، گرم!:-)
